Bir köyde yağmur duasına çıkmışlar. Bektaşî de istemeye istemeye bunlara uymuş, cemaatin arkası sıra giderken, eline geçirdiği bir ağaç dalını, kendi tarlasının bir köşesine saplayarak, başını yukarı kaldırıp, dua etmiş:
- Beni de gör Allahım!.. Benim tarla da işte burası.
Rastlantı bu ya, yağmur duası yapılır yapılmaz, bulutlar kendini göstermiş. Kara bir bulutun kendi tarlası üzerine gittiğini gören Bektaşî sevinçle koşmuş, bir de ne görsün? Ceviz büyüklüğünde yağan dolu, bütün ürünü berbat etmemiş mi? İyice sinirlenen Bektaşî, başını yukarı kaldırarak sitem etmiş:
- Kabahat sende değil, sana tarlayı gösterende!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder